یک طراح دانمارکی عینکی برای افراد ناشنوا طراحی کرده که هم دارای بلندگو است و هم از لنزی برای به تصویر کشیدن متون برخوردار است. این عینک که توسط « مدس هیندهد» طراحی شده، دارای میکروفن برای انتقال صداها به گوش کاربر و لنزهایی برای تصویر کردن متون است که می توانند به راحتی در جلسات و برنامه های سخنرانی شرکت کنند. این عینک کلمات را برای کاربر هجی می کند و متون را به وسیله لنزی که بر روی آن تعبیه شده، جلوی چشم کاربر به تصویر می کشد. البته هم اکنون تنها نمونه اولیه این عینک ها ساخته شده و هنوز مشخص نیست که به تولید انبوه برسد، اما پیش بینی می شود با تولید این ابزار، ناشنوایان به راحتی بتوانند با جامعه ارتباط برقرار کرده و مشکل کمتری داشته باشند.         چگونه برخی در هنگام خواب ناشنوا می شوند افرادی را دیده اید که حتی می توانند وسط میدان جنگ به ارامی بخوابند به شکلی که انگار هیچ نمی شنوند؟ اکنون ارتباط این توانایی اب مسدود شدن صداهای مزاحم در مغز کشف شده است. محققان دریافته اند افرادی که عمیق می خوابند قادرند صداهای محیط بیرون را فیلتر کرده و بدون مزاحمت به راحتی و آرامی بخوابند کشف این سیستم که تنها در هنگام شب فعال بوده و با بسته شدن چشم های فرد آغاز می شود، می تواند منجر به ابداع با تولید گوشواره های شیمیایی دارویی شود که در هنگام خواب هر نوع مزاحمت صوتی برای فرد از بین می برند. محققان با بررسی امواج مغزی انسان دریافتند که مغز هنگام خواب پالسهایی به نام سیگنالهای « دوکی» تولید می کند که به نظر می آید از فرد در برابر بیدار شدن در اثر سر و صدا محافظت می کند. از این رو احتمال اینکه بتوانید افرادی که مغز آنها از توانایی تولید میزان بیشتری از این سیگنالها برخوردار باشد را با هر نوع صدایی از خواب بیدار کنید بسیار پایین است. « جفری النبوگن» نورولوژیست دانشکده پزشکی هاروارد می گوید مزاحمت ناشی از صدای بلند یای از رایجترین شکایتهایی است که از جانب مبتلایان به بدخوابی دریافت می شود.دانشمندان برای انجام این مطالعات از الگوی برق نگاری مغز افراد که برای تشخیص دادن مراحل مختلف خواب از یکدیگر مورد استفاده قرار می گیرد، کمک گرفتند. اطلاعات به دست امده نشان می دهند در مراحل دوم و سوم خواب امواج مغزی کند با پالسهای پر سرعت « دوکی» در مغز پراکنده می شوند. مطالعات پیشین نشان داده اند فعالیتهای مغزی که منجر به تولید این پالسها می شوند از عبور اطلاعات حسی از میان منطقه ای از مغز به نام تالاموس جلوگیری می کند. سیگنالهای الکتریکی از میان تالاموس به سوی قشر مخ می رود جایی که صدا توسط مغز درک می شوند. در این صورت اگر سیگنالها در تالاموس متوقف شوند، فرد از صداهای اطراف خود آگاه نمی شود. در این مطالعه 12 فرد بالغ به مدت سه شب تحت نظر و کنترل دستگاه برق نگار مغزی قرار داشتند، شب اول شرایط کاملا آرام بود اما شبهای دوم و سوم میزان صدای محیط به تدریج افزایش پیدا کرد.